Monday, January 18, 2010

ဖိုးခ်က္တို ့ရြာ ၂

... ဟဲ့ မိေသး နင္ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ ...
ရုတ္တရက္ က်င္းႏွဳတ္ခမ္းနားကိုထပ္ေရာက္လာတဲ့ မာဦးရဲ ့အသံကိုၾကားမိမွ ျဖဴမအေၾကာင္းအေတြး၀င္ေနတဲ့ ဖိုးခ်က္ သတိျပန္၀င္လာတယ္။
ေမွ်ာ္ေနတာက ျဖဴမ ၊ ေရာက္လာတာက မိေသးနဲ ့ မာဦး။ ဖိုးခ်က္တို ့ကံထူးတာလားမေျပာတတ္။
ဒီတစ္ခါလဲ ဒီက်င္းနဲ ့လုပ္စားရဦးမွာပဲ။ ျခံခုန္ထူးတဲ့ႏြားကျခံထပ္ခုန္ခ်င္တဲ့သေဘာ။ ဒါမဆန္းပါဘူး။
... ေအာ္ က်င္းထဲမွာ ဖိုးခ်က္ရွိတာကိုး ...
အခုမွ ဖိုးခ်က္ကိုမာဦးျမင္သြားပံုရသည္။ ေျပာေျပာဆိုဆို မာဦး မိေသးနေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္လိုက္သည္။
... အားပါး ...
မာဦး၀တ္ထားတာက ဒူးေလာက္ရွိတဲ့ ဂါ၀န္စကပ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီလံုး၀မပါ။ ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေအာက္စကလြတ္ျပီး ဖိုးခ်က္ကို ျပေနသလို။ မၾကည့္ခ်င္လဲျမင္ေနရသည္။ အေမႊးမွ်င္ပါးပါးေလး
ဖံုးေနတဲ့ မာဦးရဲ ့ေစာက္ဖုတ္ညိုညိုေလး။
... ဖိုးခ်က္ နင္ေရကူးေနတာလား ...
... ေအး နင္ေရာကူးခ်င္ရင္ဆင္းလာခဲ့ေလ ...
... ငါေရမကူးတတ္ဘူးေနာ္ ...
... ငါသင္ေပးမယ္ ဆင္းသာလာခဲ့ ...
မာဦးဆင္းလာလွ်င္ ဖိုးခ်က္တို ့ဘယ္လိုဂြင္ဖန္ရမလဲစဥ္းစားရသည္။
... ဘယ္လိုဆင္းရမွာလဲ ...
... အဲဒီအတိုင္းေနာက္ျပန္ေလွ်ာဆင္းလိုက္ ငါေအာက္ကထိမ္းထားေပးမယ္ ...
ဖိုးခ်က္ေျပာတဲ့အတိုင္း မာဦးဆင္းလာေတာ့ ဖိုးခ်က္ကမာဦးတင္ပါးၾကီးကို ကိုင္ျပီးထိမ္းမေပးသည္။
ေအာက္ဖက္နဲနဲေရာက္လာေတာ့ မာဦးတင္ပါးကို သူ ့ရင္ဘတ္နဲ့တြန္းျပီးထိမ္းေပးျပန္တယ္။
လက္ကေတာ့ခ်ိဳင္းေအာက္ဆီကိုေရႊ ့ရင္း နို ့အံုကိုမသိမသာကိုင္ထားတယ္။
မာဦးခါးေရထဲျမဳတ္ေတာ့ စကပ္ကေရနဲ ့မသားမက်ေသးပဲ ေရေပၚလန္တက္သြားတယ္။
ဖိုးခ်က္ဘယ္လိုမွ စိတ္ေတြထိမ္းမရေတာ့ဘူး။ အခုဆိုရင္ မာဦးက ေရထဲမွာဖင္ေျပာင္ၾကီးနဲ့ေလ။
ဒါကိုေတြးမိတဲ့ဖိုးခ်က္ စိတ္ေတြဂနာမျငမ္ျဖစ္လို ့။ မာဦးရဲ ့တင္ပါၾကီး ဖိုးခ်က္ဆီးခံုေရွ ့တည့္တည့္
အေရာက္မွာ ဘာမေျပာညာမေျပာ ေနာက္ကေနတအားေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္။
... အား ...
... ေစာရီးမာဦးရာ ငါေျခေခ်ာ္သြားတာ ...
ဖိုးခ်က္ဆင္ေျခကေတာ့အရမ္းေကာင္း။ ဖိုးခ်က္လီးက မာဦးေပါင္တံၾကားကိုတန္းတန္းမတ္မတ္
၀င္သြားတယ္။ မာဦးခမ်ာ ေျခေထာက္ေျမကိုမနင္းမိခင္ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေတာ့ က်င္းနံရံနဲ ့ ဖိုးခ်က္ၾကားမွာဘာမွလုပ္မရပဲ ယက္ကန္ယက္ကန္ျဖစ္ေနတယ္။ ဖိုးခ်က္ကခ်က္ခ်င္းျပန္မခြာပဲ တြန္းဖိထားတယ္။ အိစက္ေနတဲ့မာဦးတင္ပါးၾကီးကအရသာထူးေတြေတြ ့ေနတာကိုး။
... ဖိုးခ်က္ ...
မာဦးသတိေပးမွ အသိျပန္လာတယ္။ ဖိကပ္ထားတဲ့ကိုယ္ကိုေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေတာ့ မာဦးတင္ပါးၾကီး
က ဖိုးခ်က္လီးကိုပြတ္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ျပီး ေလွ်ာဆင္းသြားတယ္။
... ဖိုးခ်က္ ငါအိမ္ခဏျပန္လိက္ဦးမယ္ ...
က်င္းေပၚကမိေသးကလွမ္းေျပာသည္။ ဖိုးခ်က္ကဗ်ာကယာေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
မိေသးရွိေနရင္ မာဦးကိုလိုးဖို ့ကိစၥလြယ္မည္မဟုတ္။ အခုေတာ့လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လွဳပ္ရွား၍ရျပီ။
... မာဦး နင္တကယ္ေရမကူးတတ္ဘူးလား ...
ဖိုးခ်က္အေမးကိုျပန္မေျဖေသးပဲ ေရေပၚလန္တက္ေနတဲ့ သူ ့စကပ္ကိုဆြဲခ်ေနသည္။ အခုနကိစၥ
သူရိုးတိုးရိတ္တိတ္ေတာ့သိလိမ့္မည္ဟုဖိုးခ်က္ထင္သည္။ မာဦးသိပါသည္။
မသိဘယ္ေနလိမ့္မလဲ ဖင္ၾကားကိုအေထာက္ခံရတဲ့ ဖိုးခ်က္လီးက ၾကီးျပီး မာထန္ေနတဲ့ဟာ။

No comments:

Post a Comment